<>
thyreos

Βυζαντινες Μαχες

<>
Άβυδος, 989
Αγροί Κάτωνος, 548
Αγχίαλος (1), 708
Αγχίαλος (2), 763
Αγχίαλος, 917
Άδης, 1057
Αδραμύττιον, 1205
Αδριανούπολη, 324
Αδριανούπολη, 378
Αδριανούπολη, 813
Αδριανούπολη, 1254
Αδριανούπολη, 1369
Αζάζιον, 1030
Αζνανταΐν, 634
Ακροϊνόν, 740
Ακρ. Μερκούριον, 468
Αλεξάνδρεια, 641
Αλεξανδρέτα, 971
Αλτάβα, 578
Άμιδα, 359
Άμιδα, 502-503
Άμιδα, 973
Αμόριον, 838
Ανδρασός, 960
Ανζήν, 838
Ανθηδόνος, 634
Ανίον, 1064
Αντιόχεια, 540
Αντιόχεια, 611
Αντιόχεια, 969
Αντιόχεια Μαιάνδρου,1211
Απάμεια, 998
Απούλια, 1155
Άπρος, 1305
Αράξης, 589
Αρζαμών, 586
Αρίμινον, 538
Αρκαδιούπολις, 970
Αρκαδιούπολις, 1194
Αττάλεια, 1207
Αύξιμος, 539
Αυράσια όρη, 540
Βαβυλών, Αίγυπτος, 640
Βαθυρρύαξ, 872
Βαλάραθος, 591
Βάργυλος, 634
Βασιλικά Θερμά, 979
Βασιλική Λιβάδα, 1050
Βαφεύς, 1302
Βεζούβιος, 553
Βεράτιον, 1281
Βερεγάβα, 759
Βερόη, 1122
Βερσινικία, 813
Βεσκέρα, 682
Βιμινάκιον, 599
Βιτωλίων, 1015
Βολτούρνος, 554
Βόσπορος, 1352
Βουλγαρόφυγον, 896
Βουργάων, 535
Βουσταγάλλορα, 552
Βρινδήσιον, 1156
Γάζακα, 591
Γιαρμούκ, 636
Δαζιμών, 838
Δαμασκός, 634
Δαμιέττη, 853
Δαράς, 530
Δαράς, 573
Δέκιμον, 533
Δημητριάς, 1274
Δημητρίτσι, 1185
Διακενέ, 1050
Διάμπολις, 1049
Διδυμότειχο, 1352
Δορύστολο, 971
Δυρράχιο, 1018
Δυρράχιο, 1081
'Εδεσσα, 1031
Εκατό Βουνοί, 1050
Ελλήσποντος, 324
Έμεσα, 635-636
Επιδρομή Ρως, 860
Επιδρομή Ρως, 941
Επιδρομή Ρως, 1025
Επιδρομή Ρως, 1043
Ερμαία Άκρα, 468
Εχινάδες, 1427
Ζόμπος, 1074
Ηλιούπολις, 640
Ηράκλεια, 806
Θάκια, 545
Θαννούριος, 528
Θάσος, 829
Θεσσαλονίκη, 586
Θεσσαλονίκη, 615
Θεσσαλονίκη, 617
Θεσσαλονίκη, 617
Θεσσαλονίκη, 676-678
Θεσσαλονίκη, 904
Θεσσαλονίκη, 995
Θεσσαλονίκη, 1014
Θεσσαλονίκη, 1040
Θεσσαλονίκη, 1185
Θεσσαλονίκη, 1224
Θεσσαλονίκη, 1264
Θεσσαλονίκη, 1422-1430
Θωμάς ο Σλάβος, 821-823
Ιερομύαξ, 636
Ιερουσαλήμ, 614
Ιερουσαλήμ, 637
Ιτιές, 377
Καισάρεια, 1073
Καλαβρύη, 1079
Καλλίνικο, 531
Καλλίπολη, 1354
Καλλίπολη, 1366
Κάμπους Αρντιένσις, 316
Κάννες, 1018
Κάβο Μπον, 468
Καπετρου, 1049
Καρχηδών, 698
Καστοριά, 1259
Καστροτζιοβάννι, 859
Κατασύρται, 917
Κεφαλλονιά, 880
Κίβαλι, 316
Κίλλιον, 544
Κλειδίον, 1014
Κλοκότνιτσα, 1230
Κοπίδναδον, 788
Κοτύαιον, 492
Κούνδουρος, 1205
Κρασός, 804
Κρήτη, 824
Κρήτη, 828
Κρήτη, 961
Κτησιφών, 363
Κωνσταντινούπολη, 626
Κωνσταντινούπολη,674-678
Κωνσταντινούπολη,717-718
Κωνσταντινούπολη, 941
Κωνσταντινούπολη, 1047
Κωνσταντινούπολη, 1187
Κωνσταντινούπολη, 1204
Κωνσταντινούπολη, 1235
Κωνσταντινούπολη, 1260
Κωνσταντινούπολη, 1261
Κωνσταντινούπολη, 1422
Κωνσταντινούπολη, 1453
Λαλακάων, 863
Λάρισα, 1084
Λεβούνιον, 1091
Λήμνος, 1025
Λιπάρες, 880
Στήλαι, 880
Μακρύπλαγι, 1264
Μάμμης, 534
Μαντζικέρτ, 1071
Μαοζαμάλχα, 363
Μαράνγκα, 363
Μαρκέλλαι (1), 756
Μαρκέλλαι (2), 792
Μαρκιανούπολις, 377
Μάρτα, 547
Μαρτυρόπολις, 588
Μαυροπόταμος, 844
Μεδιόλανον, 539
Μελαντιάς, 559
Μελιτηνή, 576
Μέμβρησα, 536
Μεσσίνα, 843
Μιλάνο, 539
Μιλβία Γέφυρα, 312
Μπίτολα, 1015
Όρος Σέλευκος, 353
Μοντεπελόζο, 1041
Μοντεματζιόρε, 1041
Μοράβας, 1191
Μούρσα, 351
Μούτα, 629
Μουκέλλιν, 542
Μπαρ, 1042
Μπάρι, 1068-1071
Βερζιτία, 774
Μπρίντιζι, 1156
Μπροκάρ, 634
Μυριοκέφαλον, 1176
Νάπολη, 536
Νέαι Πάτραι, 1274
Νίκαια, 1077
Νίκαια, 1097
Νίκαια, 1328-1331
Νικίου, 646
Νικομήδεια, 782
Νικομήδεια, 1331-1337
Νινευί, 627
Νίσιβις (1), 338
Νίσιβις (3), 350
Νοβιοντούνουμ, 369
Νταδίν, 634
Νταμιέτα, 853
Ντεβίνα, 1279
Noviodunum, 369
Ολιβέντο, 1041
Ονγκάλ, 680
Ορόντης, 994
Όστροβο, 1043
Ούτους, 447
Όφλιμος, 622
Παγκάλεια, 978
Παλακατσίς, 1021
Παλέρμο, 830-831
Πεδιάδα Άρδα, 316
Πελαγονία, 1015
Πελαγονία, 1259
Πελεκάνος, 1329
Περκρί, 1034
Πέτρα, 551
Πετρόης, 1057
Πηγαί, 922
Πηνειού, 1084
Πιρισαμπόρα, 363
Πλίσκα, 811
Ποιμανηνόν, 1224
Πόσων, 863
Πρεσλάβα, 1053
Πρίνιτσα, 1263
Προύσα, 1317-1326
Πύλες Τραϊανού, 986
Ρίμινι, 538
Ρίσκι, 759
Ρόδος, 1249
Ρόδος, 1309
Ρομέττα, 964
Ρομέττα, 1038
Ρουσόκαστρο, 1332
Ρύνδακος, 1211
Ρώμη (1), 537-538
Ρώμη (2), 545 - 546
Σάβος/Σάβα, 388
Σαμάρα, 363
Σάρδεις, 743
Σαρδική, 809
Σάταλα, 530
Σβιντάξ, 1022
Σεβάστεια, 1070
Σεβαστούπολη, 692
Σένα Γκάλικα, 551
Σενιγκάλλια, 551
Σερδική, 809
Σέτινα, 1017
Σίγγαρα, 344
Σιδηρά Γέφυρα, 637
Σίλλυον, 677
Σιρίμνι, 1021
Σίρμιον, 441
Σίρμιον, 580-582
Σίρμιον, 1167
Σίφριος, 503
Σκάλας Βέτερες, 537
Σκαφίδας, 1304
Σολάχων, 586
Σουφετούλα, 647
Σπερχειός, 997
Στρώμνιτσα, 1014
Στρούμβιτσα, 1014
Συρακούσες, 827-828
Συρακούσες, 877-878
Ταγίναι, 552
Ταορμίνα, 902
Ταρσός, 965
Τορνίκιος, 1047
Τριάβνα, 1190
Τρικάμαρον, 533
Τροίνα, 1040
Υέλιον & Λειμμόχειρ, 1177
Φαβέντια, 542
Φάρος, 1043
Φάρσαλα, 1277
Φιλαδέλφεια, 1390
Φιλομήλιον, 1117
Φιράζ, 634
Φοίνιξ, 655
Φορίνο, 663
Φρίγδος, 394
Χαλέπι, 637
Χαλέπι, 962
Χαλέπι, 969
Χαριούπολις, 1051
Χερσόνησος, 447
Χρυσούπολη, 324
  4 ος    αιών
  5 ος    αιών
  6 ος    αιών
  7 ος    αιών
  8 ος    αιών
  9 ος    αιών
10 ος    αιών
11 ος    αιών
12 ος    αιών
13 ος    αιών
14 ος    αιών
15 ος    αιών

Aspis

Πολιορκία της Νάπολης

χρόνος:

536

Νοέμβριος 536
Πολιορκία και κατάληψη της Νάπολης από τον στρατό του Βελισάριου ★ ★ ★ ★
εχθρός:
Οστρογότθοι
τοποθεσία:
Νάπολη, στην Ιταλία
 ακρίβεια θέσης: ●●●●●
τύπος μάχης:
Κατάληψη πόλης
πόλεμος:
Γοτθικός Πόλεμος στην Ιταλία
σύγχρονη χώρα:
Ιταλία
  Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ.  Ιουστινιανός Α’) Οι Εχθροί
Επικεφαλής: Βελισάριος Άγνωστος
Δυνάμεις: <8.000
Απώλειες:

Ιστορικό πλαίσιο:
Μετά τη γρήγορη κατάλυση του βασιλείου των Βανδάλων στη Βόρεια Αφρική, ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός αποφάσισε να επιτεθεί εναντίον του βασιλείου των Οστρογότθων στην Ιταλία παίρνοντας αφορμή από τη φυλάκιση και δολοφονία της βασίλισσας των Οστρογότθων Αμασούλθας με ηθικό αυτουργό τον εξάδερφό της και συμβασιλέα Θευδάτο (Theodahad ή Theodatus).
Έτσι στις αρχές του 535, Βυζαντινές δυνάμεις έκαναν εισβολή στην Ιταλία. Ο Βελισάριος, που είχε πλέον τον τίτλο του στρατηγού αυτοκράτορα επιτέθηκε στη Σικελία ξεκινώντας από την Αφρική, ενώ ο magister militum per Illyricum Μούνδος εισέβαλε με 4000 άντρες στη Βόρεια Ιταλία από τη Δαλματία.
Ο Βελισάριος αποβιβάστηκε στην Κατάνια. Είχε στη διάθεσή του λιγότερες δυνάμεις απ’ ό,τι στην Αφρική: 4.000 στρατιώτες και φοιδεράτους, 3.000 Ισαύρους, 200 Ούννους, 300 Μαυριτανούς και ένα σώμα από δορυφόρους, συνολικά γύρω στους 8.000 άντρες που μαζί με τον στόλο πρέπει να έφταναν τις 12.000.
Στη Σικελία οι Βυζαντινοί δεν συνάντησαν ιδιαίτερες δυσκολίες εκτός από κάποια μικρή αντίσταση στο Πάνορμον (Παλέρμο). Το νησί κατακτήθηκε μέσα σε μερικούς μήνες, αν και ο Βελισάριος καθυστέρησε λίγο γιατί χρειάστηκε να «πεταχτεί» στην Καρχηδόνα όπου εκδηλώθηκε στάση του στρατού. Αφού αποκατέστησε την τάξη εκεί, επέστρεψε στη Σικελία στα μέσα του 536 και πέρασε με τον στρατό του στην ηπειρωτική Ιταλία. Διέσχισε ανεμπόδιστα την Καλαβρία και την Καμπάνια και έφτασε στη Νάπολη, που τη φρουρούσε ισχυρή γοτθική φρουρά.
Οι πολίτες και η φρουρά της Νάπολης, σε αντίθεση με ό,τι συνέβη σε άλλες πόλεις, δεν είχαν καμιά διάθεση να συνθηκολογήσουν και να παραδώσουν την πόλη.
Εδώ στη Νάπολη λοιπόν ο Βελισάριος συνάντησε την πρώτη σοβαρή αντίσταση.

Ήταν μέσα Οκτωβρίου του 536. Ο στόλος απέκλεισε το λιμάνι και την ακτή, ενώ ο Βελισάριος στρατοπέδευσε έξω από την πόλη. Δεν άργησε να τον επισκεφτεί μια αντιπροσωπεία των κατοίκων, που τον παρακάλεσαν να μην επιμείνει. Η Νάπολη είναι ένα μέρος χωρίς σπουδαιότητα, του είπαν, θα ήταν καλύτερο για όλους να την προσπεράσει. Ο στρατηγός απάντησε ότι δεν χρειαζόταν υποδείξεις, αλλά δεσμεύτηκε ότι αν παραδίνονταν χωρίς μάχη, κανένας δεν είχε να φοβηθεί τίποτα και οι Γότθοι θα μπορούσαν να φύγουν ανενόχλητοι. Στη συνέχεια, παίρνοντας κατά μέρος τον επικεφαλής της αντιπροσωπείας, κάποιον Στέφανο που φαινόταν πιο συνεννοήσιμος, του έταξε πολλά χρήματα αν μπορούσε να πείσει τους συμπολίτες του να παραδοθούν1.

Στην πόλη έγινε συνέλευση των κατοίκων και στην αρχή οι περισσότεροι ήταν σύμφωνοι για παράδοση υπό όρους. Όμως παρενέβησαν δυο ρήτορες, ο Πάστωρ και ο Ασκληπιόδοτος, που ήταν της φιλογοτθικής, ούτως ειπείν, παράταξης και με πολύ ευγλωττία έπεισαν τους υπόλοιπους ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος να παραδοθούν. Το βασικό τους επιχείρημα ήταν ότι η πόλη ήταν ασήμαντη και οι Έλληνες δεν θα ήθελαν να καθυστερήσουν εκεί, οπότε θα έφευγαν ούτως ή άλλως σύντομα, ενώ η Νάπολη θα είχε επιδείξει έντιμη στάση στα μάτια όλων, ανεξάρτητα από το ποιος θα επικρατούσε στο τέλος του πολέμου. Επιπλέον, ο Οστρογότθος βασιλιάς Θευδάτος σίγουρα θα έστελνε στρατό για να τους βοηθήσει.
Υιοθετώντας αυτήν την άποψη, οι Ναπολιτάνοι αρνήθηκαν να παραδοθούν, παρόλο που ο Βελισάριος υπήρξε πολύ υποχωρητικός. Όμως ο στρατηγός δεν ήθελε να προχωρήσει προς τη Ρώμη αφήνοντας στα μετόπισθεν ένα εχθρικό φρούριο που, παρά τη ρητορική των κατοίκων, ήταν ισχυρό και σημαντικό.

Η Μάχη:
Νάπολη
αναπαράσταση της Νάπολης της αρχής του Μεσαίωνα
Έτσι ξεκίνησε η πολιορκία, η οποία αποδείχτηκε ιδιαίτερα δύσκολη. Η Νάπολη εκείνα τα χρόνια ήταν ένα ορθογώνιο περίπου 1000x800m κτισμένο σε πυκνή δόμηση γύρω από τον ναό του Σαν Λορέντζο, σε υπερυψωμένο σημείο, με ισχυρά τείχη και με πρόσθετη φυσική προστασία από βράχια, βάλτους και, βεβαίως, τη θάλασσα. Η μορφολογία του εδάφους γύρω από τα τείχη δεν επέτρεπε την ανάπτυξη μεγάλων δυνάμεων ούτε την εκδήλωση επιθέσεων σε πολλά σημεία ούτε τη χρήση πολιορκητικών μηχανών.
Ούτε από τη θάλασσα ήταν εύκολη η επίθεση επειδή τα επιθαλάσσια τείχη ήταν ψηλά2 και επιπλέον οι πολιορκούμενοι είχαν στη διάθεσή τους πετροβόλες μηχανές.

Οι Βυζαντινοί κατέστρεψαν το υδραγωγείο που έφερνε νερό στη Νάπολη, αλλά αυτό δεν δημιούργησε σοβαρό πρόβλημα γιατί μέσα στην πόλη υπήρχαν πηγάδια. Κάτω από αυτές τις μη ευνοϊκές συνθήκες, οι Βυζαντινοί επιχείρησαν πολλές επιθέσεις, οι οποίες όλες αποκρούσθηκαν εύκολα. Και όχι μόνο αυτό αλλά είχαν και σοβαρές απώλειες.
Κατά τον Προκόπιο (Λόγος ε’): «πολλάκις τε τοῦ περιβόλου ἀποπειρασάμενος ἀπεκρούσθη, τῶν στρατιωτῶν ἀπολέσας πολλοὺς, καὶ μάλιστα οἷς δὴ ἀρετῆς τι μεταποιεῖσθαι ξυνέβαινε. τὸ γὰρ Νεαπόλεως τεῖχος τὰ μὲν θαλάσσῃ, τὰ δὲ δυσχωρίαις τισὶν ἀπρόσοδόν τε ἦν καὶ τοῖς ἐπιβουλεύουσι τά τε ἄλλα καὶ διὰ τὸ ἄναντες εἶναι οὐδαμῆ ἐσβατόν.»

Η Νάπολη άντεχε παρόλο που ο βασιλιάς Θευδάτος δεν είχε κάνει καμιά κίνηση για να στείλει βοήθεια3.
Μετά από προσπάθειες αρκετών ημερών και μετά από τις αχρείαστες απώλειες, ο Βελισάριος το πήρε απόφαση ότι η πόλη δεν θα έπεφτε εύκολα και ότι, πράγματι, δεν άξιζε τον κόπο να καθυστερεί εκεί περισσότερο. Άλλωστε βιαζόταν να βαδίσει εναντίον της Ρώμης πριν τον προλάβει ο χειμώνας.
Έτσι αποφάσισε να εγκαταλείψει τα σχέδια για κατάληψη της πόλης και να φύγει. Όμως ενώ ήδη είχαν δοθεί διαταγές για αναχώρηση, ένας Ίσαυρος στρατιώτης που περιεργαζόταν το κατεστραμμένο υδραγωγείο πρόσεξε ότι το κανάλι που διοχέτευε το νερό στην πόλη περνούσε κάτω από τα τείχη τρυπώντας τον βράχο. Τώρα που δεν είχε νερό, το κανάλι ήταν μια δίοδος κάτω από τα τείχη. Το άνοιγμα ήταν μικρό για να χωρέσει άνθρωπος, και μάλιστα με πανοπλία, αλλά θα μπορούσε να διευρυνθεί.
Ο Ίσαυρος ανέφερε την ανακάλυψή του σε έναν αξιωματικό (τον Παύκαρη, επίσης Ίσαυρο) ο οποίος έσπευσε να ενημερώσει τον Βελισάριο. Ο στρατηγός, περιχαρής, αντάμειψε καλά τον στρατιώτη και διέταξε να μεγαλώσουν την τρύπα, αλλά με πολύ προσοχή για να μη γίνουν αντιληπτοί.
Οι Βυζαντινοί άρχισαν να δουλεύουν πυρετωδώς στο άνοιγμα για το μεγαλώσουν Χρησιμοποιούσαν λίμες και όχι αξίνες για να μην κάνουν θόρυβο.

Όταν το άνοιγμα ήταν έτοιμο, ο Βελισάριος θέλησε να δώσει ακόμα μια ευκαιρία στους κατοίκους να παραδοθούν για να αποφευχθεί η αιματοχυσία. Κάλεσε τον Στέφανο στο στρατόπεδο, και διαβεβαιώνοντάς τον ότι η πόλη θα έπεφτε την επομένη, τον παρακάλεσε να πείσει τους συμπολίτες του να συνθηκολογήσουν για να αποφύγουν τις μεγάλες συμφορές που γνώριζε κάθε πόλη μετά από άλωση. Και του εξήγησε ότι έχοντας πολλούς βαρβάρους στον στρατό του, δεν μπορούσε να ελέγξει τη συμπεριφορά τους όταν θα έμπαιναν στην πόλη, πολλώ δε μάλλον μετά τις απώλειες των τελευταίων ημερών.
Ο Στέφανος επέστρεψε με δάκρυα στην πόλη ικετεύοντας για έναν συμβιβασμό, αλλά οι υπόλοιποι τον αγνόησαν πιστεύοντας ότι οι εκκλήσεις του Βελισαρίου για αποφυγή αιματοχυσίας ήταν απλά ένα κόλπο.
Μετά από την αποτυχία και αυτής της προσπάθειας για ειρηνική λύση, κατά τη διάρκεια της νύχτας 600 Βυζαντινοί μπήκαν έρποντας στο υδραγωγείο, μη έχοντας ιδέα αν το κανάλι έβγαζε κάπου ή αν η έξοδος φυλάσσονταν. Οι υπόλοιποι απέξω έκανε θορύβους και κινήσεις αντιπερισπασμού. Τα ξημερώματα ο υπαρχηγός του Βελισάριου, ο Βέσσας που ήταν Γότθος, άνοιξε διάλογο με τους φρουρούς στα τείχη που κατέληξε σε εκατέρωθεν ανταλλαγή ύβρεων και προσβολών, αλλά ο στόχος να αποσπάσουν την προσοχή των φρουρών είχε επιτευχθεί.
Η ομάδα που ήταν στο κανάλι βγήκε σε ένα σπίτι βαθιά μέσα στην πόλη, στο ξεχασμένο πηγάδι ενός σπιτιού, όπου έμεινε μια γηραιά κυρία μόνη της (που τους παρακολουθούσε άφωνη να ανεβαίνουν από το υπόγειο). Από εκεί κατευθύνθηκαν στο βόρειο τμήμα των τειχών όπου εξουδετέρωσαν τη φρουρά. Ο υπόλοιπος στρατός όρμησε στα τείχη. Οι πρώτοι ανέβηκαν επάνω εύκολα με σκάλες. Μετά άνοιξαν τις πύλες και μπήκαν όλοι μέσα. Με τους Βυζαντινούς εντός των τειχών, οι υπερασπιστές δεν είχαν καμία τύχη.
Επακολούθησε σφαγή. Οι φρικαλεότητες για τις οποίες είχε προειδοποιήσει ο Βελισάριος ήταν δύσκολο να αποφευχθούν. Ειδικά οι Ούννοι ήταν ασυγκράτητοι. Με δυσκολία ο Βελισάριος μπόρεσε τελικά να ελέγξει τους άντρες του και να σταματήσει το μακελειό. Όλοι οι αιχμάλωτοι απελευθερώθηκαν. Από τη γοτθική φρουρά γλύτωσαν 800. Αυτούς οι Βυζαντινοί τους συμπεριφέρθηκαν καλά.
Οι επιζήσαντες Ναπολιτάνοι στράφηκαν εναντίον των δημαγωγών που τους είχαν παρασύρει στην πείσμονα άρνηση οδηγώντας τους στην καταστροφή. Τον Ασκληπιόδοτο τον λίντσαραν, αλλά όχι τον Πάστορα που πρόλαβε και πέθανε από αποπληξία όταν έμαθε ότι η πόλη έπεσε.

Η Νάπολη έπεσε στις αρχές Νοεμβρίου του 536. Η πολιορκία είχε διαρκέσει 20 μέρες.

Επακόλουθα:
Η πτώση της Νάπολης ήταν οδυνηρό πλήγμα για τους Γότθους. Η αδράνεια που είχε επιδείξει ο βασιλιάς τους Θευδάτος ήταν απαράδεκτη. Οι αγανακτισμένοι Οστρογότθοι συνεδρίασαν και εξέλεξαν έναν άλλο βασιλιά, τον Ουίτιγις. Ο Θευδάτος που ήταν στη Ρώμη, προσπάθησε να καταφύγει στη Ραβένα, αλλά στο δρόμο τον σκότωσαν κατά διαταγή του νέου βασιλιά.
Ο Βελισάριος βάδισε εναντίον της Ρώμης την οποία ο Ούτιγις εγκατέλειψε με την πρόφαση ότι έπρεπε να πολεμήσει τους Φράγκους στον βορρά.
Παρατηρήσεις:
  1. Η ειρηνική κατάληψη πόλεων ήταν πάντα η προτιμότερη λύση. Προφανώς, για να αποφευχθούν οι περιττές απώλειες και το χάσιμο χρόνου. Επιπλέον, στη συγκεκριμένη περίπτωση οι κάτοικοι ήταν Ρωμαίοι και χριστιανοί. Ένας τρίτος, εξίσου σοβαρός λόγος ήταν ότι γενικά οι αιματηρές αλώσεις δημιουργούσαν μίση και πληγές που έμεναν ανοιχτές για πολλές γενιές.
  2. Πριν λίγους μήνες ο Βελισάριος είχε πάρει εύκολα το Παλέρμο, επειδή τα κατάρτια των πλοίων, όπου τοποθετήθηκαν εξέδρες με πολεμιστές, ήταν ψηλότερα από τα τείχη.
  3. Ο Θευδάτος είχε εφησυχάσει λόγω μιας προφητείας που προέβλεπε ότι η νίκη για τους Γότθους ήταν εξασφαλισμένη. Η προφητεία προέκυψε μετά από κάτι περίεργες μαγγανείες, για τις οποίες τον κορόιδευε όλος ο κόσμος.