<>
thyreos

Βυζαντινες Μαχες

<>
Άβυδος, 989
Αγροί Κάτωνος, 548
Αγχίαλος (1), 708
Αγχίαλος (2), 763
Αγχίαλος, 917
Άδης, 1057
Αδραμύττιον, 1205
Αδριανούπολη, 324
Αδριανούπολη, 378
Αδριανούπολη, 813
Αδριανούπολη, 1254
Αδριανούπολη, 1369
Αζάζιον, 1030
Αζνανταΐν, 634
Ακροϊνόν, 740
Ακρ. Μερκούριον, 468
Αλεξάνδρεια, 641
Αλεξανδρέτα, 971
Αλτάβα, 578
Άμιδα, 359
Άμιδα, 502-503
Άμιδα, 973
Αμόριον, 838
Ανδρασός, 960
Ανζήν, 838
Ανθηδόνος, 634
Ανίον, 1064
Αντιόχεια, 540
Αντιόχεια, 611
Αντιόχεια, 969
Αντιόχεια Μαιάνδρου,1211
Απάμεια, 998
Απούλια, 1155
Άπρος, 1305
Αράξης, 589
Αρζαμών, 586
Αρίμινον, 538
Αρκαδιούπολις, 970
Αρκαδιούπολις, 1194
Αττάλεια, 1207
Αύξιμος, 539
Αυράσια όρη, 540
Βαβυλών, Αίγυπτος, 640
Βαθυρρύαξ, 872
Βαλάραθος, 591
Βάργυλος, 634
Βασιλικά Θερμά, 979
Βασιλική Λιβάδα, 1050
Βαφεύς, 1302
Βεζούβιος, 553
Βεράτιον, 1281
Βερεγάβα, 759
Βερόη, 1122
Βερσινικία, 813
Βεσκέρα, 682
Βιμινάκιον, 599
Βιτωλίων, 1015
Βολτούρνος, 554
Βόσπορος, 1352
Βουλγαρόφυγον, 896
Βουργάων, 535
Βουσταγάλλορα, 552
Βρινδήσιον, 1156
Γάζακα, 591
Γιαρμούκ, 636
Δαζιμών, 838
Δαμασκός, 634
Δαμιέττη, 853
Δαράς, 530
Δαράς, 573
Δέκιμον, 533
Δημητριάς, 1274
Δημητρίτσι, 1185
Διακενέ, 1050
Διάμπολις, 1049
Διδυμότειχο, 1352
Δορύστολο, 971
Δυρράχιο, 1018
Δυρράχιο, 1081
'Εδεσσα, 1031
Εκατό Βουνοί, 1050
Ελλήσποντος, 324
Έμεσα, 635-636
Επιδρομή Ρως, 860
Επιδρομή Ρως, 941
Επιδρομή Ρως, 1025
Επιδρομή Ρως, 1043
Ερμαία Άκρα, 468
Εχινάδες, 1427
Ζόμπος, 1074
Ηλιούπολις, 640
Ηράκλεια, 806
Θάκια, 545
Θαννούριος, 528
Θάσος, 829
Θεσσαλονίκη, 586
Θεσσαλονίκη, 615
Θεσσαλονίκη, 617
Θεσσαλονίκη, 617
Θεσσαλονίκη, 676-678
Θεσσαλονίκη, 904
Θεσσαλονίκη, 995
Θεσσαλονίκη, 1014
Θεσσαλονίκη, 1040
Θεσσαλονίκη, 1185
Θεσσαλονίκη, 1224
Θεσσαλονίκη, 1264
Θεσσαλονίκη, 1422-1430
Θωμάς ο Σλάβος, 821-823
Ιερομύαξ, 636
Ιερουσαλήμ, 614
Ιερουσαλήμ, 637
Ιτιές, 377
Καισάρεια, 1073
Καλαβρύη, 1079
Καλλίνικο, 531
Καλλίπολη, 1354
Καλλίπολη, 1366
Κάμπους Αρντιένσις, 316
Κάννες, 1018
Κάβο Μπον, 468
Καπετρου, 1049
Καρχηδών, 698
Καστοριά, 1259
Καστροτζιοβάννι, 859
Κατασύρται, 917
Κεφαλλονιά, 880
Κίβαλι, 316
Κίλλιον, 544
Κλειδίον, 1014
Κλοκότνιτσα, 1230
Κοπίδναδον, 788
Κοτύαιον, 492
Κούνδουρος, 1205
Κρασός, 804
Κρήτη, 824
Κρήτη, 828
Κρήτη, 961
Κτησιφών, 363
Κωνσταντινούπολη, 626
Κωνσταντινούπολη,674-678
Κωνσταντινούπολη,717-718
Κωνσταντινούπολη, 941
Κωνσταντινούπολη, 1047
Κωνσταντινούπολη, 1187
Κωνσταντινούπολη, 1204
Κωνσταντινούπολη, 1235
Κωνσταντινούπολη, 1260
Κωνσταντινούπολη, 1261
Κωνσταντινούπολη, 1422
Κωνσταντινούπολη, 1453
Λαλακάων, 863
Λάρισα, 1084
Λεβούνιον, 1091
Λήμνος, 1025
Λιπάρες, 880
Στήλαι, 880
Μακρύπλαγι, 1264
Μάμμης, 534
Μαντζικέρτ, 1071
Μαοζαμάλχα, 363
Μαράνγκα, 363
Μαρκέλλαι (1), 756
Μαρκέλλαι (2), 792
Μαρκιανούπολις, 377
Μάρτα, 547
Μαρτυρόπολις, 588
Μαυροπόταμος, 844
Μεδιόλανον, 539
Μελαντιάς, 559
Μελιτηνή, 576
Μέμβρησα, 536
Μεσσίνα, 843
Μιλάνο, 539
Μιλβία Γέφυρα, 312
Μπίτολα, 1015
Όρος Σέλευκος, 353
Μοντεπελόζο, 1041
Μοντεματζιόρε, 1041
Μοράβας, 1191
Μούρσα, 351
Μούτα, 629
Μουκέλλιν, 542
Μπαρ, 1042
Μπάρι, 1068-1071
Βερζιτία, 774
Μπρίντιζι, 1156
Μπροκάρ, 634
Μυριοκέφαλον, 1176
Νάπολη, 536
Νέαι Πάτραι, 1274
Νίκαια, 1077
Νίκαια, 1097
Νίκαια, 1328-1331
Νικίου, 646
Νικομήδεια, 782
Νικομήδεια, 1331-1337
Νινευί, 627
Νίσιβις (1), 338
Νίσιβις (3), 350
Νοβιοντούνουμ, 369
Νταδίν, 634
Νταμιέτα, 853
Ντεβίνα, 1279
Noviodunum, 369
Ολιβέντο, 1041
Ονγκάλ, 680
Ορόντης, 994
Όστροβο, 1043
Ούτους, 447
Όφλιμος, 622
Παγκάλεια, 978
Παλακατσίς, 1021
Παλέρμο, 830-831
Πεδιάδα Άρδα, 316
Πελαγονία, 1015
Πελαγονία, 1259
Πελεκάνος, 1329
Περκρί, 1034
Πέτρα, 551
Πετρόης, 1057
Πηγαί, 922
Πηνειού, 1084
Πιρισαμπόρα, 363
Πλίσκα, 811
Ποιμανηνόν, 1224
Πόσων, 863
Πρεσλάβα, 1053
Πρίνιτσα, 1263
Προύσα, 1317-1326
Πύλες Τραϊανού, 986
Ρίμινι, 538
Ρίσκι, 759
Ρόδος, 1249
Ρόδος, 1309
Ρομέττα, 964
Ρομέττα, 1038
Ρουσόκαστρο, 1332
Ρύνδακος, 1211
Ρώμη (1), 537-538
Ρώμη (2), 545 - 546
Σάβος/Σάβα, 388
Σαμάρα, 363
Σάρδεις, 743
Σαρδική, 809
Σάταλα, 530
Σβιντάξ, 1022
Σεβάστεια, 1070
Σεβαστούπολη, 692
Σένα Γκάλικα, 551
Σενιγκάλλια, 551
Σερδική, 809
Σέτινα, 1017
Σίγγαρα, 344
Σιδηρά Γέφυρα, 637
Σίλλυον, 677
Σιρίμνι, 1021
Σίρμιον, 441
Σίρμιον, 580-582
Σίρμιον, 1167
Σίφριος, 503
Σκάλας Βέτερες, 537
Σκαφίδας, 1304
Σολάχων, 586
Σουφετούλα, 647
Σπερχειός, 997
Στρώμνιτσα, 1014
Στρούμβιτσα, 1014
Συρακούσες, 827-828
Συρακούσες, 877-878
Ταγίναι, 552
Ταορμίνα, 902
Ταρσός, 965
Τορνίκιος, 1047
Τριάβνα, 1190
Τρικάμαρον, 533
Τροίνα, 1040
Υέλιον & Λειμμόχειρ, 1177
Φαβέντια, 542
Φάρος, 1043
Φάρσαλα, 1277
Φιλαδέλφεια, 1390
Φιλομήλιον, 1117
Φιράζ, 634
Φοίνιξ, 655
Φορίνο, 663
Φρίγδος, 394
Χαλέπι, 637
Χαλέπι, 962
Χαλέπι, 969
Χαριούπολις, 1051
Χερσόνησος, 447
Χρυσούπολη, 324
  4 ος    αιών
  5 ος    αιών
  6 ος    αιών
  7 ος    αιών
  8 ος    αιών
  9 ος    αιών
10 ος    αιών
11 ος    αιών
12 ος    αιών
13 ος    αιών
14 ος    αιών
15 ος    αιών

Aspis

Πολιορκία της Κωνσταντινούπολης

χρόνος:

626

29 Ιουν-10 Αυγ 626
Ιστορική πολιορκία της Πόλης από Πέρσες και Αβάρους ★ ★ ★ ★
εχθρός:
Άβαροι, Πέρσες
τοποθεσία:
Κωνσταντινούπολη
 ακρίβεια θέσης: ●●●●●
τύπος μάχης:
Πολιορκία
πόλεμος:
Πόλεμοι εναντίον Αβάρων και Σλάβων
σύγχρονη χώρα:
Τουρκία
  Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ.  Ηράκλειος) Οι Εχθροί
Επικεφαλής: Πατριάρχης Σέργιος, Μάγιστρος Βώνος Χαγάνος Αβάρων (άγνωστος), Σαρβαραζάς
Δυνάμεις: 12.000 80.000 Άβαροι + άγνωστος αριθμός Περσών
Απώλειες:

Ιστορικό πλαίσιο:
Στις 25 Μαρτίου 624, ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος που είχε επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη μετά την πρώτη του εκστρατεία εναντίον των Περσών το 622, αναχώρησε και πάλι εμπιστευόμενος την Πόλη στον Πατριάρχη Σέργιο και στον στενό του συνεργάτη μάγιστρο Βώνο που είχαν αναλάβει και την κηδεμονία του γιου του Ηρακλείου και διαδόχου Κωνσταντίνου. Ο Ηράκλειος συγκέντρωσε τις δυνάμεις του στη Βιθυνία και ξεκίνησε μια νέα αντεπίθεση κατά των Σασσανιδών Περσών, η οποία είχε τον χαρακτήρα ιερού πολέμου.
Οι Άβαροι, στο μεταξύ, μαζί με τους Σλάβους και άλλες βόρειες φυλές (Βουλγάρους, Γέπιδες, κ.λπ.), εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία και έκαναν σαρωτικές επιδρομές στα Βαλκάνια.
Ο Πέρσης βασιλιάς Χοσρόης δεν έμεινε αδρανής και προετοίμασε την άμυνά του. Σε μια ευφυή κίνηση αντιπερισπασμού, ήρθε σε συνεννόηση με τον χαγάνο των Αβάρων και αποφάσισαν κοινή δράση εναντίον της Βυζαντινής πρωτεύουσας.
Σημειωτέον ότι ήδη από το 617 (ή μπορεί και νωρίτερα) οι Πέρσες είχαν κατορθώσει να εγκαταστήσουν ένα προγεφύρωμα και είχαν συνεχή παρουσία στη Χαλκηδόνα, απέναντι από την Πόλη, στην ασιατική πλευρά του Βοσπόρου.

Η Μάχη:
Κωνσταντινούπολη
η πολιορκία του 626 στο Χρονικόν του Κ. Μανασσή
Τον Μάιο του 626, οι Άβαροι συνεπικουρούμενοι από σλαβικά φύλα –Χρωβάτες (Κροάτες) και Σέρβους– πολιόρκησαν αρχικά τη Θεσσαλονίκη επί 33 ημέρες και όταν απέτυχαν εκεί, στράφηκαν προς την Κωνσταντινούπολη όπου έφθασαν στις 29 Ιουνίου. Την ίδια πάνω κάτω περίοδο έφθασε από τη Μικρά Ασία και μία περσική στρατιά υπό τον Σαρβαραζά, η οποία στρατοπέδευσε στη Χαλκηδόνα. Έτσι η Πόλη βρέθηκε αποκλεισμένη.
Ο περσικός στρατός ήταν στην ασιατική πλευρά της Πόλης, ενώ οι Άβαροι με τους Σλάβους των οποίων ο αριθμός έφτανε τις 80.000, στην ευρωπαϊκή (όπου κατέστρεψαν το υδραγωγείο του Ουάλη). Το Βυζαντινό ναυτικό διατήρησε τον έλεγχο στον Βόσπορο, και αυτό αποδείχθηκε ζωτικής σημασίας, καθώς οι Πέρσες δεν μπορούσαν να στείλουν στρατεύματα ούτε πολιορκητικές μηχανές στην ευρωπαϊκή πλευρά για να βοηθήσουν τους συμμάχους τους. Επιπλέον, εξουδετερώθηκε τελείως το πλεονέκτημα της συνέργειας των επιτιθεμένων και μειώθηκε η αποτελεσματικότητα της πολιορκίας, επειδή οι Πέρσες είχαν υψηλή τεχνογνωσία και εμπειρία σε πολιορκίες και αν μπορούσαν να συμμετάσχουν πιο ενεργά, θα προκαλούσαν σοβαρά προβλήματα. Έτσι τη πολιορκία διεξήγαν ουσιαστικά οι Άβαροι, με τους Πέρσες να συμμετέχουν απλά στον αποκλεισμό από τα ανατολικά και κατά καιρούς να επιχειρούν να παρέμβουν χωρίς μεγάλη επιτυχία.
Στο μεταξύ ο αυτοκράτορας Ηράκλειος λόγω της βαθιάς διείσδυσής του στη Μεσοποταμία δεν ήταν σε θέση να βοηθήσει, έστειλε όμως ένα μικρό τμήμα του στρατού του πίσω, κυρίως για να ανυψώσει το ηθικό των πολιορκημένων. Οι υπερασπιστές στη Βασιλεύουσα έφταναν περίπου τους 12.000 άνδρες, κυρίως ιππείς – ένα επίλεκτο στρατιωτικό σώμα.

Οι πολιορκητικές μηχανές των Αβάρων εμφανίσθηκαν μπροστά στα τείχη στις 30 Ιουνίου, οπότε οι Βυζαντινοί συνειδητοποίησαν ότι βρίσκονταν υπό πολιορκία. Προσπάθησαν να δωροδοκήσουν τον χαγάνο, αλλά εκείνος ήθελε οπωσδήποτε την παράδοση της Πόλης.
Παρά τις συνεχείς επιθέσεις στα τείχη με βολές από τους καταπέλτες για ένα μήνα, το ηθικό διατηρήθηκε ακμαίο εντός των τειχών, κυρίως λόγω του Πατριάρχη Σεργίου που με θρησκευτικό ζήλο έκανε συνεχώς λιτανείες στα τείχη με την εικόνα της Παναγίας και ενθάρρυνε τους υπερασπιστές με τη διαβεβαίωση ότι οι Βυζαντινοί ήταν υπό θεϊκή προστασία αφού αγωνίζονταν εναντίον ειδωλολατρών.
Στις 6 Αυγούστου, οι Άβαροι επιτέθηκαν σε ένα ευάλωτο σημείο των τειχών και κατάφεραν να μπουν μέσα και να καταλάβουν την εκκλησία της Παναγίας των Βλαχερνών, στην οποία οχυρώθηκαν περιμένοντας τη σλαβική επίθεση από τη θάλασσα με μονόξυλα που είχε σχεδιαστεί να γίνει την επόμενη μέρα. Όμως Βυζαντινοί κατάσκοποι έμαθαν το σύνθημα της επίθεσης των Σλάβων, που ήταν το άναμμα φωτιάς από μία συγκεκριμένη θέση, που ονομαζόταν «Πτερόν». Ο Βώνος έδωσε διαταγή να ανάψουν παραπλανητικές φωτιές στο «Πτερόν», που προκάλεσαν την άκαιρη επίθεση των σλαβικών μονόξυλων και οι Βυζαντινοί τους αποδεκάτισαν. Την ίδια τύχη είχαν και τα πλοιάρια που μετέφεραν Πέρσες στρατιώτες από τη Χαλκηδόνα, τα οποία βυθίσθηκαν από το βυζαντινό ναυτικό. Γύρω στους 4.000 Πέρσες έχασαν τη ζωή τους. Έτσι η 7η Αυγούστου ήταν μια καθοριστική μέρα της πολιορκίας επειδή οι Βυζαντινοί απέκρουσαν μια μεγάλη επίθεση και προκάλεσαν σοβαρές απώλειες στους εχθρούς, που προφανώς τότε συνειδητοποίησαν ότι δεν ήταν εύκολο να πάρουν την Πόλη.
Στο μεταξύ έφτασε η είδηση ότι ο αδερφός του Ηρακλείου Θεόδωρος νίκησε τον Πέρση στρατηγό Σαχίν στη Μικρά Ασία και κατευθύνεται προς την Κωνσταντινούπολη. Αυτό ενθουσίασε τους αμυνομένους που έκαναν έφοδο εκτός των τειχών αιφνιδιάζοντας τους Αβάρους. Αποθαρρυμένος από τις εξελίξεις ο χαγάνος και υποφέροντας από έλλειψη εφοδίων αναγκάστηκε να λύσει την πολιορκία και να αποχωρήσει προς τα δυτικά. Ο Πέρσης στρατηγός Σαρβαραζάς δεν είχε λόγο πλέον να παραμένει στη Χαλκηδόνα και φοβούμενος μη δεχτεί επίθεση από τον Θεόδωρο αποχώρησε και αυτός ταπεινωμένος από την πλήρη αποτυχία της επίθεσης εναντίον της Βασιλεύουσας.
Ο Θεοφάνης συνοψίζει ως εξής: «δέκα δὲ ἡμέρας τῇ πόλει παρακαθίσαντες διά τε γῆς καὶ θαλάττης τῇ τοῦ θεοῦ δυνάμει καὶ συνεργίᾳ καὶ ταῖς πρεσβείαις τῆς ἀχράντου καὶ θεομήτορος παρθένου ἡττήθησαν· καὶ πλήθη πολλὰ ἀποβαλόντες ἔν τε γῇ καὶ θαλάττῃ, μετὰ μεγάλης αἰσχύνης εἰς τοὺς ἑαυτῶν τόπους ὑπέστρεψαν.»
Η σωτηρία της πόλης που πήρε διαστάσεις θριάμβου αποδόθηκε από τους Βυζαντινούς στην Παναγία. Ο Πατριάρχης Σέργιος, ο νεαρός Κωνσταντίνος, με όλους του επισήμους και τον λαό πήγαν στο ναό Παναγίας των Βλαχερνών και όλοι όρθιοι έψαλλαν τον «Ακάθιστο Ύμνο» στην Παναγία, αποδίδοντας τα «νικητήρια» και την ευγνωμοσύνη τους προς «Τη υπερμάχω στρατηγώ». Ήταν από τις πιο ωραίες στιγμές στην ιστορία του Βυζαντίου.

Οι κρίσιμοι παράγοντες που συνετέλεσαν στη νίκη σε μια από τις πιο σπουδαίες πολιορκίες της παγκόσμιας ιστορίας ήταν η πρόχειρη προετοιμασία και η έλλειψη εφοδίων για αμφότερα τα επιτιθέμενα στρατεύματα, η ισχύς των τειχών της πόλης και η Βυζαντινή ναυτική υπεροχή, η οποία απέτρεψε τις δυνάμεις των Περσών να βοηθήσουν ουσιαστικά στην πολιορκία και να συνδυαστούν αποτελεσματικά με τους Αβάρους.

Αξιοσημείωτα:
Η σωτηρία της πόλης που πήρε διαστάσεις θριάμβου αποδόθηκε από τους Βυζαντινούς στην Παναγία. Ο Πατριάρχης Σέργιος, ο νεαρός Κωνσταντίνος, με όλους του επισήμους και τον λαό πήγαν στο ναό Παναγίας των Βλαχερνών και όλοι όρθιοι έψαλλαν τον «Ακάθιστο Ύμνο» στην Παναγία, αποδίδοντας τα «νικητήρια» και την ευγνωμοσύνη τους προς «Τη υπερμάχω στρατηγώ». Ήταν από τις πιο ωραίες στιγμές στην ιστορία του Βυζαντίου.

Επακόλουθα:
Πέρα από τη μεγάλη αξία που είχε η σωτηρία της πρωτεύουσας, η ήττα ήταν καθοριστική τόσο για τους Αβάρους όσο και για τους Πέρσες. Μετά την ήττα, η ισχύς και το κύρος των Αβάρων παρήκμασαν, δεν συνήλθαν ποτέ και το χαγανάτο τους εξαφανίσθηκε σε 3 δεκαετίες.
Οι Πέρσες που είχαν απασχολήσει ένα μεγάλο μέρος του στρατού τους χωρίς κανένα όφελος, απέτυχαν στο να αποτρέψουν τον Ηράκλειο να διεισδύσει νικηφόρα στην επικράτειά τους, ενώ το ηθικό των Βυζαντινών ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο.

 Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη