<>
thyreos

Βυζαντινες Μαχες

<>
Άβυδος, 989
Αγροί Κάτωνος, 548
Αγχίαλος (1), 708
Αγχίαλος (2), 763
Αγχίαλος, 917
Άδης, 1057
Αδραμύττιον, 1205
Αδριανούπολη, 324
Αδριανούπολη, 378
Αδριανούπολη, 813
Αδριανούπολη, 1254
Αδριανούπολη, 1369
Αζάζιον, 1030
Αζνανταΐν, 634
Ακροϊνόν, 740
Ακρ. Μερκούριον, 468
Αλεξάνδρεια, 641
Αλεξανδρέτα, 971
Αλτάβα, 578
Άμιδα, 359
Άμιδα, 502-503
Άμιδα, 973
Αμόριον, 838
Ανδρασός, 960
Ανζήν, 838
Ανθηδόνος, 634
Ανίον, 1064
Αντιόχεια, 540
Αντιόχεια, 611
Αντιόχεια, 969
Αντιόχεια Μαιάνδρου,1211
Απάμεια, 998
Απούλια, 1155
Άπρος, 1305
Αράξης, 589
Αρζαμών, 586
Αρίμινον, 538
Αρκαδιούπολις, 970
Αρκαδιούπολις, 1194
Αττάλεια, 1207
Αύξιμος, 539
Αυράσια όρη, 540
Βαβυλών, Αίγυπτος, 640
Βαθυρρύαξ, 872
Βαλάραθος, 591
Βάργυλος, 634
Βασιλικά Θερμά, 979
Βασιλική Λιβάδα, 1050
Βαφεύς, 1302
Βεζούβιος, 553
Βεράτιον, 1281
Βερεγάβα, 759
Βερόη, 1122
Βερσινικία, 813
Βεσκέρα, 682
Βιμινάκιον, 599
Βιτωλίων, 1015
Βολτούρνος, 554
Βόσπορος, 1352
Βουλγαρόφυγον, 896
Βουργάων, 535
Βουσταγάλλορα, 552
Βρινδήσιον, 1156
Γάζακα, 591
Γιαρμούκ, 636
Δαζιμών, 838
Δαμασκός, 634
Δαμιέττη, 853
Δαράς, 530
Δαράς, 573
Δέκιμον, 533
Δημητριάς, 1274
Δημητρίτσι, 1185
Διακενέ, 1050
Διάμπολις, 1049
Διδυμότειχο, 1352
Δορύστολο, 971
Δυρράχιο, 1018
Δυρράχιο, 1081
'Εδεσσα, 1031
Εκατό Βουνοί, 1050
Ελλήσποντος, 324
Έμεσα, 635-636
Επιδρομή Ρως, 860
Επιδρομή Ρως, 941
Επιδρομή Ρως, 1025
Επιδρομή Ρως, 1043
Ερμαία Άκρα, 468
Εχινάδες, 1427
Ζόμπος, 1074
Ηλιούπολις, 640
Ηράκλεια, 806
Θάκια, 545
Θαννούριος, 528
Θάσος, 829
Θεσσαλονίκη, 586
Θεσσαλονίκη, 615
Θεσσαλονίκη, 617
Θεσσαλονίκη, 617
Θεσσαλονίκη, 676-678
Θεσσαλονίκη, 904
Θεσσαλονίκη, 995
Θεσσαλονίκη, 1014
Θεσσαλονίκη, 1040
Θεσσαλονίκη, 1185
Θεσσαλονίκη, 1224
Θεσσαλονίκη, 1264
Θεσσαλονίκη, 1422-1430
Θωμάς ο Σλάβος, 821-823
Ιερομύαξ, 636
Ιερουσαλήμ, 614
Ιερουσαλήμ, 637
Ιτιές, 377
Καισάρεια, 1073
Καλαβρύη, 1079
Καλλίνικο, 531
Καλλίπολη, 1354
Καλλίπολη, 1366
Κάμπους Αρντιένσις, 316
Κάννες, 1018
Κάβο Μπον, 468
Καπετρου, 1049
Καρχηδών, 698
Καστοριά, 1259
Καστροτζιοβάννι, 859
Κατασύρται, 917
Κεφαλλονιά, 880
Κίβαλι, 316
Κίλλιον, 544
Κλειδίον, 1014
Κλοκότνιτσα, 1230
Κοπίδναδον, 788
Κοτύαιον, 492
Κούνδουρος, 1205
Κρασός, 804
Κρήτη, 824
Κρήτη, 828
Κρήτη, 961
Κτησιφών, 363
Κωνσταντινούπολη, 626
Κωνσταντινούπολη,674-678
Κωνσταντινούπολη,717-718
Κωνσταντινούπολη, 941
Κωνσταντινούπολη, 1047
Κωνσταντινούπολη, 1187
Κωνσταντινούπολη, 1204
Κωνσταντινούπολη, 1235
Κωνσταντινούπολη, 1260
Κωνσταντινούπολη, 1261
Κωνσταντινούπολη, 1422
Κωνσταντινούπολη, 1453
Λαλακάων, 863
Λάρισα, 1084
Λεβούνιον, 1091
Λήμνος, 1025
Λιπάρες, 880
Στήλαι, 880
Μακρύπλαγι, 1264
Μάμμης, 534
Μαντζικέρτ, 1071
Μαοζαμάλχα, 363
Μαράνγκα, 363
Μαρκέλλαι (1), 756
Μαρκέλλαι (2), 792
Μαρκιανούπολις, 377
Μάρτα, 547
Μαρτυρόπολις, 588
Μαυροπόταμος, 844
Μεδιόλανον, 539
Μελαντιάς, 559
Μελιτηνή, 576
Μέμβρησα, 536
Μεσσίνα, 843
Μιλάνο, 539
Μιλβία Γέφυρα, 312
Μπίτολα, 1015
Όρος Σέλευκος, 353
Μοντεπελόζο, 1041
Μοντεματζιόρε, 1041
Μοράβας, 1191
Μούρσα, 351
Μούτα, 629
Μουκέλλιν, 542
Μπαρ, 1042
Μπάρι, 1068-1071
Βερζιτία, 774
Μπρίντιζι, 1156
Μπροκάρ, 634
Μυριοκέφαλον, 1176
Νάπολη, 536
Νέαι Πάτραι, 1274
Νίκαια, 1077
Νίκαια, 1097
Νίκαια, 1328-1331
Νικίου, 646
Νικομήδεια, 782
Νικομήδεια, 1331-1337
Νινευί, 627
Νίσιβις (1), 338
Νίσιβις (3), 350
Νοβιοντούνουμ, 369
Νταδίν, 634
Νταμιέτα, 853
Ντεβίνα, 1279
Noviodunum, 369
Ολιβέντο, 1041
Ονγκάλ, 680
Ορόντης, 994
Όστροβο, 1043
Ούτους, 447
Όφλιμος, 622
Παγκάλεια, 978
Παλακατσίς, 1021
Παλέρμο, 830-831
Πεδιάδα Άρδα, 316
Πελαγονία, 1015
Πελαγονία, 1259
Πελεκάνος, 1329
Περκρί, 1034
Πέτρα, 551
Πετρόης, 1057
Πηγαί, 922
Πηνειού, 1084
Πιρισαμπόρα, 363
Πλίσκα, 811
Ποιμανηνόν, 1224
Πόσων, 863
Πρεσλάβα, 1053
Πρίνιτσα, 1263
Προύσα, 1317-1326
Πύλες Τραϊανού, 986
Ρίμινι, 538
Ρίσκι, 759
Ρόδος, 1249
Ρόδος, 1309
Ρομέττα, 964
Ρομέττα, 1038
Ρουσόκαστρο, 1332
Ρύνδακος, 1211
Ρώμη (1), 537-538
Ρώμη (2), 545 - 546
Σάβος/Σάβα, 388
Σαμάρα, 363
Σάρδεις, 743
Σαρδική, 809
Σάταλα, 530
Σβιντάξ, 1022
Σεβάστεια, 1070
Σεβαστούπολη, 692
Σένα Γκάλικα, 551
Σενιγκάλλια, 551
Σερδική, 809
Σέτινα, 1017
Σίγγαρα, 344
Σιδηρά Γέφυρα, 637
Σίλλυον, 677
Σιρίμνι, 1021
Σίρμιον, 441
Σίρμιον, 580-582
Σίρμιον, 1167
Σίφριος, 503
Σκάλας Βέτερες, 537
Σκαφίδας, 1304
Σολάχων, 586
Σουφετούλα, 647
Σπερχειός, 997
Στρώμνιτσα, 1014
Στρούμβιτσα, 1014
Συρακούσες, 827-828
Συρακούσες, 877-878
Ταγίναι, 552
Ταορμίνα, 902
Ταρσός, 965
Τορνίκιος, 1047
Τριάβνα, 1190
Τρικάμαρον, 533
Τροίνα, 1040
Υέλιον & Λειμμόχειρ, 1177
Φαβέντια, 542
Φάρος, 1043
Φάρσαλα, 1277
Φιλαδέλφεια, 1390
Φιλομήλιον, 1117
Φιράζ, 634
Φοίνιξ, 655
Φορίνο, 663
Φρίγδος, 394
Χαλέπι, 637
Χαλέπι, 962
Χαλέπι, 969
Χαριούπολις, 1051
Χερσόνησος, 447
Χρυσούπολη, 324
  4 ος    αιών
  5 ος    αιών
  6 ος    αιών
  7 ος    αιών
  8 ος    αιών
  9 ος    αιών
10 ος    αιών
11 ος    αιών
12 ος    αιών
13 ος    αιών
14 ος    αιών
15 ος    αιών

Aspis

Κατάληψη του φρουρίου Περκρί

(Περκίν)
χρόνος:

1034

Ανακατάληψη μεθοριακού φρουρίου από τους Βυζαντινούς ★ ★ ★ ★
εχθρός:
Τουρκομάνοι
τοποθεσία:
Κοντά στο ΒΑ άκρο της λίμνης Βαν και στην πόλη Muradiye (Αρμεν. Berkri) της ανατολικής Μικράς Ασίας
 ακρίβεια θέσης: ●●●●
τύπος μάχης:
Κατάληψη Πόλης
πόλεμος:
Ύστεροι Πόλεμοι εναντίον Αράβων/Μουσουλμάνων
σύγχρονη χώρα:
Τουρκία
  Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ.  Ρωμανός Γ' ο Αργυρός) Οι Εχθροί
Επικεφαλής: Πατρίκιος Νικήτας Πηγονίτης Εμίρης Αλείμ
Δυνάμεις:
Απώλειες:

Ιστορικό πλαίσιο:
Την εποχή της βασιλείας της αυτοκράτειρας Ζωής και των διαφόρων συζύγων της (1028-1055), η κατάσταση στο Βυζαντινό κράτος διαμορφώνεται ως εξής: Στον θρόνο και στην Αυλή έρχονται και παρέρχονται τυχάρπαστες προσωπικότητες που προβαίνουν σε ενέργειες και παίρνουν αποφάσεις που μεσοπρόθεσμα βλάπτουν σοβαρά την αυτοκρατορία. Όμως στρατιωτικά το Βυζάντιο είναι ακόμα δυνατό, μετά από μια σειρά βασιλέων με εξαιρετικές στρατιωτικές ικανότητες (Νικηφόρος Φωκάς, Τσιμισκής, Βασίλειος Β’) που δημιούργησαν μεγάλη παράδοση. Έτσι παρά την ανεκδιήγητη κατάσταση στην αυτοκρατορική αυλή, ο στρατός (και ο στόλος) εξακολουθεί να είναι αποτελεσματικός και να επανδρώνεται από ικανά στελέχη.

Μετά το 1030 και παρά την ήττα τους στο Αζάζιον, οι Βυζαντινοί ανέπτυξαν έντονη δραστηριότητα στα νοτιοανατολικά σύνορα, δηλαδή στην Άνω Μεσοποταμία και στη Βόρεια Συρία. Εκ των πρωταγωνιστών ήταν ο Θεόκτιστος στην περιοχή της Αντιόχειας, όπου κυρίευσε διάφορα φρούρια, αλλά και ο Μανιάκης, που αφού ανακατέλαβε την Έδεσσα, αποκατέστησε τη βυζαντινή κυριαρχία και σε άλλες περιοχές πιο ανατολικά. Πιθανόν είχε πάρει και τη Μαρτυρόπολη (στο έσχατο ΝΑ άκρο της σημ. Τουρκίας) και ίσως να είχε φτάσει και πιο μακριά (δεν έχουμε σαφή εικόνα).
Ένας άλλος παράγοντας που γεννά εξελίξεις αυτήν την περίοδο είναι ότι δεν υπάρχει μία μεγάλη και κυρίαρχη μουσουλμανική δύναμη στα νότια και ανατολικά σύνορα του Βυζαντίου. Υπάρχουν διάφορες μικρές και κατακερματισμένες ηγεμονίες (αρμενικές, γεωργιανές, τουρκμενικές, αραβικές, κουρδικές) που αντιμάχονται μεταξύ τους. Κάποιες από αυτές, όταν περιέρχονται σε δύσκολη θέση αναζητούν εσπευσμένα προστασία, οπότε το ισχυρό στρατιωτικά και πλούσιο Βυζάντιο είναι μια προφανής επιλογή.

Σε αυτό το κλίμα, ο τοπικός «Σαρακηνός» Εμίρης Αλείμ(1) παρέδωσε στο Βυζάντιο το φρούριο Περκρί(ν) ή Περκίν(2) βορειοανατολικά από τη λίμνη Βαν. Συγχρόνως έστειλε τον γιο του στη Κωνσταντινούπολη για να οριστικοποιήσει τη συμφωνία. Ο εμίρης προσδοκούσε ότι η εθελούσια υπαγωγή του στο Βυζάντιο θα του απέφερε τίτλους, αξιώματα και χρηματικές απολαβές (ελπίσας πατρικιότητός τε και πλείστων άλλων αμοιβών δωθήναι), σύμφωνα με την καθιερωμένη πρακτική της Βυζαντινής διπλωματίας. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί με την προσάρτηση του γειτονικού Αρμενικού κρατιδίου Βασπουρακάν (Βαασπρακανία) λίγα χρόνια πριν, την εποχή του Βουλγαροκτόνου.
Όμως ο αυτοκράτορας Ρωμανός Γ’ ήταν πολύ άρρωστος (μάλλον επειδή τον δηλητηρίαζε σιγά-σιγά η Ζωή ) και δεν μπόρεσε να δεχθεί τον γιο του εμίρη, ο οποίος αποχώρησε άπρακτος και βαρύτατα προσβεβλημένος. Λόγω της προσβολής, αλλά και πιθανόν επειδή διέγνωσε αδυναμία στη Βυζαντινή διοίκηση, ο γιος του εμίρη έπεισε τον πατέρα του να ξεχάσει τη συμφωνία.

Η Μάχη:
Περκρί
Αρμενική εκκλησία (Αγ. Στέφανος) κοντά στο φρούριο
Ο εμίρης Αλείμ, αν και είχε παραδώσει το φρούριο στο οποίο είχε εγκατασταθεί Βυζαντινή φρουρά, έμενε ακόμα στην ακρόπολη του φρουρίου. Από την άλλη, ο Βυζαντινός διοικητής Νικόλαος Χρυσήλιος (ή Νικόλαος ο Βούλγαρος), ο οποίος πρέπει να ήταν ο Κατεπάνω της Βαασπρακανίας, δεν έδωσε τη δέουσα προσοχή στη φύλαξη του φρουρίου.
Έτσι ο Αλείμ ζήτησε βοήθεια από ομοεθνείς του «Πέρσες» γειτονικών κρατιδίων και κατέλαβε αιφνιδιαστικά το φρούριο σκοτώνοντας όλους τους Βυζαντινούς στρατιώτες της φρουράς, η δύναμη της οποίας ήταν τουλάχιστον 6.000 (σύμφωνα με Γεωργιανές πηγές ήταν 24.000).

Η εξέλιξη αυτή ήταν πολύ σοβαρή και απεστάλη στο Περκρί ισχυρή Βυζαντινή δύναμη αποτελούμενη κατά κύριο λόγο από Βαράγγους, επικεφαλής της οποίας ήταν ο πατρίκιος Νικήτας Πηγονίτης . Ο Πηγονίτης ανακατέλαβε το φρούριο μετά από πολυαίμακτη πολιορκία και θανάτωσε τον εμίρη Αλείμ και τον γιο του.

Αξιοσημείωτα:
Δεδομένου ότι ο Αλείμ ήταν Τουρκομάνος, τα γεγονότα στο φρούριο Περκρί ήταν η πρώτη σύγκρουση ανάμεσα σε Βυζαντινές δυνάμεις και Τούρκους. Μέχρι τότε δεν είχε σημειωθεί πολεμική σύγκρουση με κάποιο από τα νομαδικά τουρκικά φύλα που επεκτείνονταν σιγά-σιγά από ανατολικά.
Με άλλα λόγια, στο Περκρί το 1034 έγινε η πρώτη μάχη στην ιστορία ανάμεσα σε Έλληνες και Τούρκους.

Επακόλουθα:
Το Περκρί παρέμεινε για ένα διάστημα Βυζαντινή κτήση. Ήταν έδρα στρατηγίδος, με διοικητή στρατηγό, υπαγόμενη στο Δουκάτο της Βαασπρακανίας. Παρέμεινε σε αυτό το καθεστώς για μερικές δεκαετίες μέχρι που άρχισαν οι εδαφικές απώλειες εξαιτίας των Σελτζούκων. Φαίνεται ότι είχαν αρχίσει από την εποχή εκείνη τα προβλήματα με τους Τουρκομάνους και, μπροστά στον διαφαινόμενο νέο κίνδυνο, μετατέθηκε εκεί ο ικανότατος Γεώργιος Μανιάκης που έγινε Κατεπάνω Βαασπρακανίας για λίγο, το 1036/37.
Παρατηρήσεις:
  1. Παρόλο που ο Αλείμ χαρακτηρίζεται «Σαρακηνός» και οι ομοεθνείς του «Πέρσαι», στην πραγματικότητα πρόκειται για Τουρκομάνους, δηλαδή ανήκαν σε μια από της Τουρκικής προελεύσεως φυλές της κεντρικής Ασίας που είχαν προωθηθεί αργά προς δυσμάς και κατείχαν τότε το σημερινό Αζερμπαϊτζάν και το Βόρειο Ιράν πιέζοντας τα Αρμενικά και Γεωργιανά κρατίδια.
  2. Το Περκρίν κατά τον Σκυλίτζη ήταν πλησίον της Βαβυλώνος, αλλά αυτό είναι προφανώς ανακριβές (ίσως η έκφραση ότι ήταν κοντά στη Βαβυλώνα να ήταν ένα σχήμα λόγου με τη σημασία ότι ήταν πολύ μακριά). Γνωρίζουμε από τις πηγές ότι το Περκρίν ήταν στο ΒΑ άκρο της λίμνης Βαν και ανήκε στο Αρμενικό βασίλειο Βασπουρακάν, αλλά δεν προσαρτήθηκε εξαρχής, όπως τα άλλα 72 φρούρια του βασιλείου, στη Βυζαντινή αυτοκρατορία