<>
thyreos

Βυζαντινες Μαχες

<>
Άβυδος, 989
Αγροί Κάτωνος, 548
Αγχίαλος (1), 708
Αγχίαλος (2), 763
Αγχίαλος, 917
Άδης, 1057
Αδραμύττιον, 1205
Αδριανούπολη, 324
Αδριανούπολη, 378
Αδριανούπολη, 813
Αδριανούπολη, 1254
Αδριανούπολη, 1369
Αζάζιον, 1030
Αζνανταΐν, 634
Ακροϊνόν, 740
Ακρ. Μερκούριον, 468
Αλεξάνδρεια, 641
Αλεξανδρέτα, 971
Αλτάβα, 578
Άμιδα, 359
Άμιδα, 502-503
Άμιδα, 973
Αμόριον, 838
Ανδρασός, 960
Ανζήν, 838
Ανθηδόνος, 634
Ανίον, 1064
Αντιόχεια, 540
Αντιόχεια, 611
Αντιόχεια, 969
Αντιόχεια Μαιάνδρου,1211
Απάμεια, 998
Απούλια, 1155
Άπρος, 1305
Αράξης, 589
Αρζαμών, 586
Αρίμινον, 538
Αρκαδιούπολις, 970
Αρκαδιούπολις, 1194
Αττάλεια, 1207
Αύξιμος, 539
Αυράσια όρη, 540
Βαβυλών, Αίγυπτος, 640
Βαθυρρύαξ, 872
Βαλάραθος, 591
Βάργυλος, 634
Βασιλικά Θερμά, 979
Βασιλική Λιβάδα, 1050
Βαφεύς, 1302
Βεζούβιος, 553
Βεράτιον, 1281
Βερεγάβα, 759
Βερόη, 1122
Βερσινικία, 813
Βεσκέρα, 682
Βιμινάκιον, 599
Βιτωλίων, 1015
Βολτούρνος, 554
Βόσπορος, 1352
Βουλγαρόφυγον, 896
Βουργάων, 535
Βουσταγάλλορα, 552
Βρινδήσιον, 1156
Γάζακα, 591
Γιαρμούκ, 636
Δαζιμών, 838
Δαμασκός, 634
Δαμιέττη, 853
Δαράς, 530
Δαράς, 573
Δέκιμον, 533
Δημητριάς, 1274
Δημητρίτσι, 1185
Διακενέ, 1050
Διάμπολις, 1049
Διδυμότειχο, 1352
Δορύστολο, 971
Δυρράχιο, 1018
Δυρράχιο, 1081
'Εδεσσα, 1031
Εκατό Βουνοί, 1050
Ελλήσποντος, 324
Έμεσα, 635-636
Επιδρομή Ρως, 860
Επιδρομή Ρως, 941
Επιδρομή Ρως, 1025
Επιδρομή Ρως, 1043
Ερμαία Άκρα, 468
Εχινάδες, 1427
Ζόμπος, 1074
Ηλιούπολις, 640
Ηράκλεια, 806
Θάκια, 545
Θαννούριος, 528
Θάσος, 829
Θεσσαλονίκη, 586
Θεσσαλονίκη, 615
Θεσσαλονίκη, 617
Θεσσαλονίκη, 617
Θεσσαλονίκη, 676-678
Θεσσαλονίκη, 904
Θεσσαλονίκη, 995
Θεσσαλονίκη, 1014
Θεσσαλονίκη, 1040
Θεσσαλονίκη, 1185
Θεσσαλονίκη, 1224
Θεσσαλονίκη, 1264
Θεσσαλονίκη, 1422-1430
Θωμάς ο Σλάβος, 821-823
Ιερομύαξ, 636
Ιερουσαλήμ, 614
Ιερουσαλήμ, 637
Ιτιές, 377
Καισάρεια, 1073
Καλαβρύη, 1079
Καλλίνικο, 531
Καλλίπολη, 1354
Καλλίπολη, 1366
Κάμπους Αρντιένσις, 316
Κάννες, 1018
Κάβο Μπον, 468
Καπετρου, 1049
Καρχηδών, 698
Καστοριά, 1259
Καστροτζιοβάννι, 859
Κατασύρται, 917
Κεφαλλονιά, 880
Κίβαλι, 316
Κίλλιον, 544
Κλειδίον, 1014
Κλοκότνιτσα, 1230
Κοπίδναδον, 788
Κοτύαιον, 492
Κούνδουρος, 1205
Κρασός, 804
Κρήτη, 824
Κρήτη, 828
Κρήτη, 961
Κτησιφών, 363
Κωνσταντινούπολη, 626
Κωνσταντινούπολη,674-678
Κωνσταντινούπολη,717-718
Κωνσταντινούπολη, 941
Κωνσταντινούπολη, 1047
Κωνσταντινούπολη, 1187
Κωνσταντινούπολη, 1204
Κωνσταντινούπολη, 1235
Κωνσταντινούπολη, 1260
Κωνσταντινούπολη, 1261
Κωνσταντινούπολη, 1422
Κωνσταντινούπολη, 1453
Λαλακάων, 863
Λάρισα, 1084
Λεβούνιον, 1091
Λήμνος, 1025
Λιπάρες, 880
Στήλαι, 880
Μακρύπλαγι, 1264
Μάμμης, 534
Μαντζικέρτ, 1071
Μαοζαμάλχα, 363
Μαράνγκα, 363
Μαρκέλλαι (1), 756
Μαρκέλλαι (2), 792
Μαρκιανούπολις, 377
Μάρτα, 547
Μαρτυρόπολις, 588
Μαυροπόταμος, 844
Μεδιόλανον, 539
Μελαντιάς, 559
Μελιτηνή, 576
Μέμβρησα, 536
Μεσσίνα, 843
Μιλάνο, 539
Μιλβία Γέφυρα, 312
Μπίτολα, 1015
Όρος Σέλευκος, 353
Μοντεπελόζο, 1041
Μοντεματζιόρε, 1041
Μοράβας, 1191
Μούρσα, 351
Μούτα, 629
Μουκέλλιν, 542
Μπαρ, 1042
Μπάρι, 1068-1071
Βερζιτία, 774
Μπρίντιζι, 1156
Μπροκάρ, 634
Μυριοκέφαλον, 1176
Νάπολη, 536
Νέαι Πάτραι, 1274
Νίκαια, 1077
Νίκαια, 1097
Νίκαια, 1328-1331
Νικίου, 646
Νικομήδεια, 782
Νικομήδεια, 1331-1337
Νινευί, 627
Νίσιβις (1), 338
Νίσιβις (3), 350
Νοβιοντούνουμ, 369
Νταδίν, 634
Νταμιέτα, 853
Ντεβίνα, 1279
Noviodunum, 369
Ολιβέντο, 1041
Ονγκάλ, 680
Ορόντης, 994
Όστροβο, 1043
Ούτους, 447
Όφλιμος, 622
Παγκάλεια, 978
Παλακατσίς, 1021
Παλέρμο, 830-831
Πεδιάδα Άρδα, 316
Πελαγονία, 1015
Πελαγονία, 1259
Πελεκάνος, 1329
Περκρί, 1034
Πέτρα, 551
Πετρόης, 1057
Πηγαί, 922
Πηνειού, 1084
Πιρισαμπόρα, 363
Πλίσκα, 811
Ποιμανηνόν, 1224
Πόσων, 863
Πρεσλάβα, 1053
Πρίνιτσα, 1263
Προύσα, 1317-1326
Πύλες Τραϊανού, 986
Ρίμινι, 538
Ρίσκι, 759
Ρόδος, 1249
Ρόδος, 1309
Ρομέττα, 964
Ρομέττα, 1038
Ρουσόκαστρο, 1332
Ρύνδακος, 1211
Ρώμη (1), 537-538
Ρώμη (2), 545 - 546
Σάβος/Σάβα, 388
Σαμάρα, 363
Σάρδεις, 743
Σαρδική, 809
Σάταλα, 530
Σβιντάξ, 1022
Σεβάστεια, 1070
Σεβαστούπολη, 692
Σένα Γκάλικα, 551
Σενιγκάλλια, 551
Σερδική, 809
Σέτινα, 1017
Σίγγαρα, 344
Σιδηρά Γέφυρα, 637
Σίλλυον, 677
Σιρίμνι, 1021
Σίρμιον, 441
Σίρμιον, 580-582
Σίρμιον, 1167
Σίφριος, 503
Σκάλας Βέτερες, 537
Σκαφίδας, 1304
Σολάχων, 586
Σουφετούλα, 647
Σπερχειός, 997
Στρώμνιτσα, 1014
Στρούμβιτσα, 1014
Συρακούσες, 827-828
Συρακούσες, 877-878
Ταγίναι, 552
Ταορμίνα, 902
Ταρσός, 965
Τορνίκιος, 1047
Τριάβνα, 1190
Τρικάμαρον, 533
Τροίνα, 1040
Υέλιον & Λειμμόχειρ, 1177
Φαβέντια, 542
Φάρος, 1043
Φάρσαλα, 1277
Φιλαδέλφεια, 1390
Φιλομήλιον, 1117
Φιράζ, 634
Φοίνιξ, 655
Φορίνο, 663
Φρίγδος, 394
Χαλέπι, 637
Χαλέπι, 962
Χαλέπι, 969
Χαριούπολις, 1051
Χερσόνησος, 447
Χρυσούπολη, 324
  4 ος    αιών
  5 ος    αιών
  6 ος    αιών
  7 ος    αιών
  8 ος    αιών
  9 ος    αιών
10 ος    αιών
11 ος    αιών
12 ος    αιών
13 ος    αιών
14 ος    αιών
15 ος    αιών

Aspis

Μάχη Φαβεντίας

χρόνος:

542

Νίκη των Οστρογότθων επί των Βυζαντινών ★ ★ ★ ★
εχθρός:
Οστρογότθοι
τοποθεσία:
Κοντά στην πόλη Φαβέντια (σημερινή Faenza στην περιφέρεια Εμίλια-Ρομάνια, ΝΑ της Μπολόνια).
 ακρίβεια θέσης: ●●●●
τύπος μάχης:
Μάχη εκ Παρατάξεως
πόλεμος:
Γοτθικός Πόλεμος στην Ιταλία
σύγχρονη χώρα:
Ιταλια
  Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ.  Ιουστινιανός Α’) Οι Εχθροί
Επικεφαλής: Κωνσταντινιανός, Αλέξανδρος Βασιλιάς Τωτίλα
Δυνάμεις: 12.000 5.000
Απώλειες:

Ιστορικό πλαίσιο:
Τον Μάιο του 540, με την κατάληψη της Ραβένας από τον Βελισάριο, το Οστρογοτθικό βασίλειο της Ιταλίας τυπικά καταλύθηκε και όλοι πίστεψαν ότι ο Γοτθικός πόλεμος είχε τελειώσει. Όμως δεν είχε τελειώσει.
Ναι μεν οι Βυζαντινοί είχαν επικρατήσει στο μεγαλύτερο μέρος της Ιταλίας, αλλά είχαν μείνει αρκετές περιοχές στον Βορρά που δεν είχαν υποκύψει. Οι σημαντικές πόλεις Τήκινον (Ticinum, η σημερινή Παβία) και Βερόνα παρέμεναν υπό τον έλεγχο των Οστρογότθων και σύντομα ο έλεγχος αυτός επεκτάθηκε σε όλη τη Βόρεια Ιταλία βορείως του ποταμού Πάδου. O βασιλιάς τους Ουίτιγις ήταν αιχμάλωτος στην Κωνσταντινούπολη, αλλά οι Γότθοι δεν είχαν πρόβλημα να εκλέξουν άλλον στη θέση του, τον Ιλδίβαδο και μετά κάποιον Έρουλο, τον Εράριχο.
Ο Εράριχος ξεκίνησε συνεννοήσεις με την Κωνσταντινούπολη για την πλήρη υπαγωγή του βασιλείου του στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Οι συνομιλίες αυτές δεν ολοκληρώθηκαν επειδή το 542 ο Εράριχος δολοφονήθηκε και στον θρόνο του βασιλείου των Οστρογότθων ανέβηκε ο Τωτίλα.
Ο Βελισάριος είχε αναχωρήσει για την Κωνσταντινούπολη μετά τη Ραβένα αλλά δεν αντικαταστάθηκε. Στην Ιταλία δεν υπήρχε τώρα κάποιος που να έχει την αρχηγία του στρατού. Από τους διαφόρους στρατηγούς που μέχρι τότε ήταν υπό τον Βελισάριο, ο καθένας ανέλαβε μια σημαντική πόλη χωρίς να υπάρχει κεντρική διοίκηση στην Ιταλία. Ο Κωνσταντινιανός ήταν στη Ραβένα (που ήταν η σπουδαιότερη πόλη), ο Ιουστίνος (ανιψιός του αυτοκράτορα) ήταν στη Φλωρεντία, ο Ιωάννης (που είχε εκπορθήσει το Ρίμινι) στη Ρώμη, ο Κόνων στη Νάπολη, κ.λπ. Τη Βενετία είχε ο Βιτάλιος που στην τελευταία φάση του πολέμου είχε έρθει από τη Δαλματία για να βοηθήσει στην πολιορκία της Ραβένας. Αλλά η Βενετία ήταν η πρώτη που ανακαταλήφθηκε από τους Οστρογότθους. Ο Ιουστινιανός είχε στείλει έναν δικό του άνθρωπο στη Ραβένα, τον λογοθέτη Αλέξανδρο, που είχε το παρατσούκλι «Ψαλίδιον», ο οποίος είχε αναλάβει τα οικονομικά και είχε δυσαρεστήσει τους πάντες – και τους στρατιωτικούς και τον ντόπιο πληθυσμό – ενώ ο ίδιος πολύ γρήγορα έγινε πλούσιος.

Η δολοφονία του Εράριχου εκνεύρισε τον Ιουστινιανό και απέδωσε ευθύνες στους άρχοντες του στρατού στην Ιταλία που τους είχε ξεφύγει ο έλεγχος και η ευκαιρία για πλήρη επικράτηση στην Ιταλική χερσόνησο. Οι στρατηγοί συγκεντρώθηκαν στη Ραβένα προκειμένου να λάβουν αποφάσεις για τις επόμενες κινήσεις τους.
Η απόφαση ήταν να επιτεθούν άμεσα στη Βερόνα που ήταν η νέα άτυπη πρωτεύουσα των Οστρογότθων. Έτσι συγκεντρώθηκε ένας στρατός 12.000 αντρών με επικεφαλής τους Κωνσταντινιανό και Αλέξανδρο και βάδισε εναντίον της Βερόνας. Στην επιχείρηση συμμετείχαν και οι υπόλοιποι έντεκα στρατηγοί.

Το βυζαντινό στράτευμα έφτασε πολύ γρήγορα στη Βερόνα. Ένας από τους φρουρούς δωροδοκήθηκε και τους άνοιξε τη νύχτα τις πύλες. Οι στρατηγοί φοβήθηκαν να μπουν στην πόλη, ίσως γιατί φοβόντουσαν ότι ήταν παγίδα. Αντ’ αυτού επέλεξαν να προηγηθεί πρώτα μια ομάδα αναγνώρισης. Την αποστολή αυτή ανέλαβε ένα Αρμένιος αξιωματικός, ο Αρταβάζης ο οποίος διάλεξε 100 άντρες και μπήκε στην πόλη. Το απόσπασμα αυτό εξουδετέρωσε τους σκοπούς και κατέλαβε τα τείχη.
Οι Γότθοι της Βερόνας, όταν κατάλαβαν ότι είχαν μπει στην πόλη οι εχθροί, έσπευσαν την εγκαταλείψουν μέσα στη νύχτα. Όμως δεν απομακρύνθηκαν πολύ, περιμένοντας λίγο πιο έξω να δουν πώς θα πάνε τα πράγματα.
Το επόμενο πρωί, το κύριο σώμα του Βυζαντινού στρατού, που είχε στρατοπεδεύσει 5-6 χιλόμετρα μακριά από τη Βερόνα, δεν έδειξε μεγάλη βιασύνη να έρθει στην πόλη για να σιγουρέψει την κατάληψή της. Ο λόγος για αυτήν την ολιγωρία ήταν οι διαφωνίες που προέκυψαν μεταξύ των στρατηγών για τον τρόπο που θα μοιραζόταν η λεία από την πόλη.
Κάποιοι από τους Οστρογότθους που είχαν μείνει στους πύργους και είχαν γενική εικόνα της κατάστασης, διαπίστωσαν με το φως της ημέρας, ότι οι Βυζαντινοί που ήταν μέσα στην πόλη ήταν πολύ λίγοι, οπότε ειδοποίησαν τους συμπατριώτες τους που επέστρεψαν και ξαναμπήκαν μέσα.
Όταν ο υπόλοιπος Βυζαντινός στρατός εδέησε να κινηθεί προς τη Βερόνα, βρήκε τις πύλες κλειστές και τους Γότθους στις επάλξεις. Οι άντρες του Αρταβάζη που είχαν αποκλειστεί στην πόλη άρχισαν να πηδάνε από τα ψηλά τείχη για να γλυτώσουν και πολλοί από αυτούς σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν σ’ αυτήν την προσπάθεια.

Η Μάχη:
Φαβέντια
Ουάλαρις
Μετά από αυτήν την ταπεινωτική αποτυχία στη Βερόνα, οι Βυζαντινοί υποχώρησαν πιο νότια, πέρασαν τον Πάδο και στρατοπέδευσαν ανατολικά από τη Φαβέντια (Faventia, σημερινή Φαέντσα(1)). Ο Τωτίλα που είχε ειδοποιηθεί τη νύχτα να σπεύσει στη Βερόνα, ήρθε με στρατό 5.000 αντρών. Όταν είδε ότι οι Βυζαντινοί είχαν φύγει, τους κατεδίωξε .
Οι αρχηγοί των Βυζαντινών και πάλι αδράνησαν και δεν έκαναν καμία κίνηση για να εμποδίσουν τους Γότθους να περάσουν το ποτάμι και έτσι ο στρατός του Τωτίλα, πέρασε τον Πάδο ανενόχλητος και κατευθύνθηκε προς τη Φαβέντια. Ο ηγέτης των Οστρογότθων διέγνωσε πολύ σωστά ότι το κενό εξουσίας στο Βυζαντινό στρατό και οι προσωπικές αντιπαλότητες μεταξύ των Βυζαντινών στρατηγών τού έδιναν μοναδική ευκαιρία. Μια νίκη στη δεδομένη στιγμή θα εδραίωνε τον ίδιο στον θρόνο και θα παρακινούσε και τους υπόλοιπους Γότθους της Ιταλίας να τον ακολουθήσουν εναντίον των Βυζαντινών.
Πλησιάζοντας στη Φαβέντια, ο Τωτίλα έστειλε 300 από τους άντρες του να κινηθούν κρυφά πίσω από τον Βυζαντινό στρατό για επιτεθούν στα νώτα του την κατάλληλη στιγμή.

Όταν τα δύο στρατεύματα παρατάχθηκαν για μάχη, ένας θηριώδης Γότθος ονόματι Ουάλαρις («μέγας τε τὸ σῶμα καὶ τὸ εἶδος φοβερὸς ἄγαν») προχώρησε με το άλογό του μπροστά και άρχισε να προκαλεί τους Βυζαντινούς να μονομαχήσουν μαζί του («εἴ τίς οἱ βούλοιτο ἐς χεῖρας ἰέναι»). Ο μόνος που τόλμησε να τον αντιμετωπίσει ήταν ο Αρταβάζης. Μετά από μια σύντομη έφιππη μονομαχία, ο Αρταβάζης κινήθηκε πιο σβέλτα και χτύπησε με το δόρυ του τον Γότθο στη δεξιά πλευρά. Το δόρυ τον διαπέρασε και καρφώθηκε στη γη, ενώ ο Ουάλαρις έμεινε σε μια περίεργη θέση σχεδόν όρθιος, αλλά νεκρός. Ο Αρταβάζης έσκυψε για να ξεκαρφώσει το δόρυ του και τότε, καθώς το τράβηξε απότομα, έπεσε πάνω στη λόγχη του Γότθου που είχε μείνει σε κατακόρυφη θέση και που τον τραυμάτισε ελαφρά στον αυχένα. Εκείνη τη στιγμή ο Αρταβάζης σχεδόν δεν κατάλαβε ότι είχε πληγωθεί, όμως άρχισε να αιμορραγεί μέσα από την πανοπλία του.
Με το τέλος της μονομαχίας, άρχισε η μάχη. Σε κάποια στιγμή εμφανίστηκε το απόσπασμα των Γότθων πίσω από τους Βυζαντινούς, οι οποίοι αιφνιδιάστηκαν και νομίζοντας ότι περικυκλώθηκαν από μεγάλο στράτευμα, πανικοβλήθηκαν.
Η μάχη τελείωσε εκεί. Οι Βυζαντινοί άρχισαν να υποχωρούν άτακτα υπό την πίεση των Οστρογότθων που τους προξένησαν πολλές απώλειες. Ο Τωτίλα δεν είχε τα μέσα να επιμείνει στην καταδίωξη των αντιπαλων, αλλά στο τέλος της ημέρας είχαν πέσει στα χέρια του πολλοί αιχμάλωτοι και όλα τα Ρωμαϊκά λάβαρα.
Ο Βυζαντινός στρατός σκορπίστηκε και ο καθένας από τους στρατηγούς κατέφυγε στην πόλη του.
Ο Αρταβάζης πέθανε από το τραύμα του τρεις μέρες μετά.

Επακόλουθα:
Ήταν η πρώτη μεγάλη επιτυχία του Τωτίλα και η αρχή μιας σειράς από στρατιωτικές επιτυχίες που μέσα σε πολύ μικρό διάστημα οδήγησαν στη σχεδόν πλήρη ανακατάληψη της Ιταλίας από τους Οστρογότθους.
Όμως ο Τωτίλα δεν επαναπαύθηκε και θέλοντας να εκμεταλλευθεί την ευνοϊκή συγκυρία κατευθύνθηκε προς τη Φλωρεντία και την πολιόρκησε.
Παρατηρήσεις:
  1. Η πόλη έγινε γνωστή για τις πορσελάνες Φαγιάνς